നീയെന്ന അഹങ്കാരം

ഒഴുക്കിൽ നിന്നെ തടഞ്ഞു.

ആ മരത്തിനടുത്ത് ആഴം 

കൂടുതലായിരുന്നത്രേ.

കാറ്റ് ചെവി തകർത്തു,

എന്നോടൊപ്പം പറക്കൂ...

മഴയും പിന്നാലെ കൂടി,

എനിക്കൊപ്പം പോരൂ...

ചുറ്റിപ്പിടിച്ചയെന്നോട് 

കൈവിട്ടൊഴുകൂയെന്ന്-

വേരഴുകിയ മരം.

തുള്ളിക്കൊപ്പം താഴ്ന്നവൻ,

താങ്ങാൻ താങ്ങില്ലാത്തവൻ.

ചായ്ഞ്ഞ ഉടലിനെ പുണർന്ന്-

ഓളമായവൾ ചിരിച്ചു; 

എനിക്കുണ്ടല്ലോ നീ, 

പിന്നെന്തിനീ ഞാൻ !

;