പഴയ പുസ്തകത്തിന്റെ
മണമാണ് നിനക്ക്.
ഓരോ താളിലും പാറിപ്പറന്ന പൂക്കൾ.
നെഞ്ചിനുള്ളിൽ താളം പിടിച്ച
വരിയിൽ കൊളുത്തി,
പുസ്തകം പാതിയടച്ചപ്പോൾ
എനിക്കും മഞ്ഞനിറം.
ഒന്നും മറക്കാതിരിക്കാൻ
അടിവരകളിൽ നിന്നെ കൊന്നു.
വരകളില്ലാത്ത വരികൾ എന്നെയും.
മാഞ്ഞ മഞ്ഞദേഹങ്ങൾ
ഇടയ്ക്കിടെ പൊടിത്തട്ടി
നിന്നെ കുത്തിക്കോറിയ
ചിതൽപ്പൂക്കളെ തൊട്ടുനോക്കും.
ഒരൊറ്റ വരിയിൽ പാറി ആകാശത്തെത്തും,
കണ്ടിട്ടും മതിയാവാതെ
വെറുതെ നോക്കിനിൽക്കും.
No comments:
Post a Comment